Kunnu vit hava álit á, at Nýggja Testamenti er varðveitt frá fyrstu øldini og fram til í dag? Framløgan leggur dent á at vit við søguligum próvførslum í veruleikanum kunnu spora fysiska tekstin heilt aftur til 2. øld – sum stutt eftir, at hesi skriftir upprunaliga vóru skrivaðar.

Vit vita, hvør skrivaði hesi tekstir í 1. øld, tí vit hava bæði ytri og innri próvførslur, ið vísa á at nevndu høvundarnir eru teir upprunaligu høvundarnar – lærisveinarnar og teir, sum vóru teimum nær. Hetta gevur okkum tryggleika um, at skriftirnar í Nýggja Testamenti eru álitandi og ikki tilvildarligar samanrenningar.

Vit vita eisini at áðrenn Nýggja Testamenti varð skrivað, varð evangeliið varðveitt við ótrúligum neyvleika gjøgnum munnligan siðaarv. Á henda hátt varð boðskapurin um Jesu lív, deyða og uppreisn varðveittur, niðurskrivaður og útbreiddur. Hesar munnligu siðvenjur vóru ikki óskipaðar, men vórðu skipaðar soleiðis, at tær tryggjaðu neyvleika og varðveitslu.

Hesi faktum vísa á, at Nýggja Testamenti er ein væl varðveitt kelda, ið hevur yvirlivað gjøgnum øldirnar.